Telefonisch 0473 22 17 98 of via mail naar christinecatry@praktijkfabula.be maak je een afspraak voor een kennismakingsgesprek. Ik geef je een korte uitleg over mijn werkwijze en we verkennen jouw problemen en verwachtingen. Kunnen wij mekaar daarin vinden dan gaan we over tot de volgende stappen.
Naast werkwijzen of methoden is de ‘klik’ met mij als therapeut van het grootste belang. Zich veilig genoeg voelen om in alle vertrouwen te kunnen spreken over je problemen geeft de grootste kans op welslagen van de therapie.
Hoelang de therapie duurt hangt af van de problematiek en het doel dat je wenst te bereiken. Dit is dus moeilijk op voorhand te bepalen. Het vraagt wel enige inzet en geduld om te ontdekken wat therapie precies inhoudt maar na enkele sessies zal je de meerwaarde ervan ontdekken. Is het niet wat je verwacht had dan ben je vanzelfsprekend vrij om de therapie stop te zetten.
Ik ben gebonden aan mijn beroepsgeheim. Zonder jouw toestemming deel ik niets mee aan derden.
Een sessie kost 45 euro en duurt ongeveer 45 minuten.
Een sessie aan huis kost 50 euro.
Online gesprekken zijn ook mogelijk.
Indien de afspraak niet kan doorgaan gelieve 24 uur op voorhand te verwittigen.
Leden van de Bond Moyson, de C.M. of het Vlaams en Neutraal Ziekenfonds kunnen van een beperkte terugbetaling genieten.
Op onderstaande link vind je de extra voorwaarden van de verschillende ziekenfondsen terug.
https://www.vindeentherapeut.be/info/terugbetaling-psychotherapie.html#:~:text=Vlaams%20en%20neutraal%20ziekenfonds%20of%20VNZ&text=Voor%20psychologische%20begeleiding%20heb%20je,per%20kalenderjaar%20en%20per%20persoon.
(link selecteren en klikken op ‘Vind een therapeut…’.
Blog :
15/03/2024
In mijn begeleidingen is vertrouwen heel belangrijk en dat is het nu net waarin mensen vaak gekwetst zijn. Vertrouwen in het leven, vertrouwen in de ander, vertrouwen in jezelf. Het creëren van deze voorwaarde is de basis voor verdere ontwikkeling en groei voor jou als cliënt. Aan dit ontwikkelingsproces werken we samen. Medeverantwoordelijk zijn in jouw proces, ruimte scheppen, zoeken naar aanknopingspunten, op het juiste moment woorden geven aan wat aanwezig is maar niet gezegd wordt. Erkennen, bevestigen, behoedzaam confronteren.
Zonder jou aan je lot over te laten, probeer ik niet tegemoet te komen aan jouw verlangen om liefst onmiddellijk een oplossing te zoeken voor je problemen maar na een aantal sessies groeit het vertrouwen en het besef dat de oplossing van je problemen diep in jou verscholen ligt. Die vaststelling is soms pijnlijk maar ontzettend waardevol en het leidt tot een meer bevredigend leven.
13/02/2025
Gesprekstherapie? Werkt dat? En hoe?
Mensen worden uitgenodigd om te spreken, om hun verhaal te vertellen. Meestal gaat dit heel vlot en hebben mensen in de eerste sessies heel wat te vertellen. Na verloop van een aantal sessies stellen mensen zich soms de vraag ‘wat zal ik nu vertellen, over wat wil ik spreken?’. Gewoonlijk komen ze dan tot de vaststelling dat de vijfenveertig minuten, zolang duurt een sessie, omgevlogen zijn. Naarmate de gesprekken vorderen groeit ook de vertrouwensband en komen er dieperliggende onderwerpen aan bod. Waarover ze spreken is heel persoonsgebonden. Loyaliteit, schaamte, normen en waarden meegekregen in de opvoeding zijn obstakels die ze dienen te overwinnen om tot een vrij spreken te komen.
Mijn rol als therapeut is het spreken bevorderen door vragen te stellen, doorvragen, ingaan op zogezegde details of op zaken die in eerste instantie niet zo belangrijk lijken.
Het spreken helpt om je eigen gedrag, gedachten en emoties te onderzoeken. Door er over te spreken en het te delen met een ander neem je als het ware een beetje afstand van de problemen waar je mee zit. Bedoeling is om meer inzicht en grip te krijgen op je problemen en van daaruit nieuwe strategieën te ontwikkelen om er mee om te gaan.
Wat is het nu het verschil met een vriend of vriendin waar je ook gesprekken mee hebt en een therapeut?
Ten eerste is de setting heel belangrijk. De setting moet veilig aanvoelen. Als therapeut zal ik niets verder vertellen zonder je toelating. Ik ben immers gebonden aan mijn beroepsgeheim.
Ten tweede Ik luister ik naar jou zonder te oordelen. Ik bied geen oplossingen aan want ik weet dat elk mens, ook jij, diep in zich de oplossingen meedraagt. Dit lijkt nu eenvoudig maar het vergt moed, doorzetting en durf om tot dit inzicht te komen.
Toch blijft naast therapie het netwerk heel belangrijk en kan de ondersteunende rol van familie, vrienden, collega’s niet onderschat worden. Het is dan ook een onderdeel van de therapie om mensen te stimuleren in het uitbouwen en onderhouden van sociale contacten.
20/06/25
Loslaten
“Laat het los,” zeggen ze. Alsof het met een vingerknip kan gebeuren. Alsof ‘loslaten’ een actie is, geen proces waar je stap voor stap doorheen moet. Alsof het altijd meteen duidelijk is wát je precies moet loslaten. Is het een gedachte? Een gevoel? Een persoon? Een verwachting? Of een verwarrende mengeling van dit alles?
Hoe werkt loslaten eigenlijk?
Denk aan een kast die je wilt opruimen. Of een lade waarin je allerlei dingen bewaart die je nog niet weg durft te gooien. Omdat er nog iets aan vasthangt — een emotie, een herinnering, een stukje identiteit. Het kan gaan om een cadeau, een foto, een souvenir, een brief. Voorwerpen die op het eerste zicht banaal lijken, maar een verhaal dragen.
Sommige voorwerpen roepen meteen een herinnering op. Andere hebben hun betekenis verloren, maar toch twijfel je. Bij elk voorwerp weeg je: houden of wegdoen? Soms duurt dat een fractie van een seconde, soms minuten. Sommigen nemen gemakkelijk afscheid. Voor hen is loslaten een vorm van opluchting, van ruimte scheppen — letterlijk en figuurlijk. Anderen hebben er meer moeite mee. Ze klampen zich vast, uit nood, uit angst, uit liefde misschien.
Niets is goed of fout. Loslaten is een diep persoonlijk proces. Ieder moet zijn eigen weg erin vinden.
Kan therapie helpen bij loslaten?
Stel: je blijft maar piekeren over een fout uit het verleden. In therapie merk je misschien dat je jezelf geen fouten toestaat. Dat inzicht alleen al kan de eerste stap zijn naar loslaten.
Een volgende stap is je afvragen waarom je geen fouten van jezelf mag maken. Misschien groeide je op met het idee dat een 9 op 10 op je rapport eigenlijk een mislukking was. Dat minder dan perfect zijn gelijkstaat aan falen. Dan gaat loslaten niet alleen over die ene fout, maar over een veel dieperliggende overtuiging: Ben ik nog goed genoeg? Heb ik iemand teleurgesteld? Zullen ze mij nog graag zien?
Loslaten van zulke oude overtuigingen gebeurt niet in een paar sessies. Er zal weerstand zijn. Je kent de oude paden. Ze zijn vertrouwd, zelfs als ze pijn doen. Loslaten vraagt durf om af te wijken van wat je kent. En ja, het kan verdriet doen — rouw om datgene wat je achterlaat.
Maar precies dat besef — dat verlies soms nodig is om verder te kunnen — is een kern van het proces.
Loslaten is geen handeling. Het is een weg
